Het woord osteopathie is afgeleid van het Griekse woord ‘osteon’ (bot) en ‘pathos’ (lijden of ziekte)1.
Volgens de osteopathie vinden vele klachten hun oorsprong in een verstoorde of verminderde beweeglijkheid van gewrichten, organen en weefsels. De osteopaat beschouwt het organisme als een geheel, waarbij lichamelijke en psychische factoren met elkaar verweven zijn1.
Met zijn handen voelt de osteopaat waar de verstoring zich voordoet en hij zal met diezelfde handen de normale beweeglijkheid trachten te herstellen, waarna het menselijk lichaam de functies weer overneemt en beter kan functioneren.